Gastblog Karin Kelders deel 7: Gemiddeld of liever jezelf?

Gastblog Karin Kelders deel 7: Gemiddeld of liever jezelf?

Gemiddeld of liever jezelf

Ikzelf ben er inmiddels wel achter gekomen. Ik wil geen gemiddeld leven:

IK WIL LEVEN; VOLUIT LEVEN!!

Wat is nu gemiddeld? Persoonlijk kan ik daar helemaal niks mee.

Het is een cijfer, of een gegeven, maar niemand is het.

Je bent groter, of je bent kleiner, daar tussenin komt een gemiddelde;

Je bent lichter, of zwaarder, daar tussenin komt gemiddeld;

Die cijfers zijn berekend om ergens een middenweg te vinden..

Maar niemand is naar mijn idee gemiddeld!

In de zorg heb je ook met de gemiddelde cijfers te maken.. maar als je met mensen werkt, moet je naar mijn idee altijd maatwerk leveren.

Ja, richtlijn en protocollen zijn zeker nodig en handig, maar durf je er dan nog van af te wijken?

Durf je nog zelf na te denken? Want tsja; het staat zo in het protocol.

Op school werken ze ook met systemen voor een gemiddelde leerling. Volgens mij is ook onder de kinderen niemand gemiddeld.

Zeker nu ik thuis zie wat de kinderen doen, merk ik dat sommige stof eindeloos voor wordt gekauwd.

Zo hoeven ze niet meer zelf na te denken.

En daar zie ik een enorme kans!!

We willen toch allemaal dat onze kinderen vaardigheden leren om samen te werken en creatief en kritisch te leren denken in oplossingen? Dan mogen we ze nu niet de mond snoeren, toch?

Als we kinderen aanspreken op hun intrinsieke, interne motivatie, leren we ze een doel te stellen met wat ze willen bereiken.

Ook denk ik echt dat er meer gekeken en geluisterd mag worden naar hoe een kind zich voelt en dat daar nog meer te halen valt. Leren over wat je voelt en dat uiten, daar moet echt in een moderne tijd als deze veel meer openheid over komen.

Daar mag wat mij betreft veel meer aandacht voor komen, hoe geef je grenzen aan… enz

Onze kinderen gaan beroepen uitoefenen die nu nog niet eens bestaan, daarvoor moeten ze uitgedaagd worden, op elk zijn of haar eigen niveau. Geen eenheidsworst, maar het zien van talenten, zodat ze zich van daaruit ontwikkelen.

Een vak leer je vanuit je eigen intrinsieke motivatie, omdat het je nieuwsgierig maakt en je er daarom meer en meer over wil leren.

Niet vanuit wat iemand er gemiddeld over weet!

Als je alleen maar aan gemiddeld wil voldoen, dan leef je niet voluit en dan ontwikkel je geen talent!

Kinderen krijgen vaak les in wat een gemiddelde leerling kan.

Ben je sneller met bepaalde stof dan gaat je motivatie naar beneden.

Ben je langzamer met bepaalde stof en lukt het nog niet, ook dan gaat je motivatie naar benden.

WAAROM krijgen de kinderen toetsen om het gemiddelde te laten zien..!!

Laat ze alsjeblieft hun eigen talent ontwikkelen. En wat ik al eerder zij, blijf weg bij gemiddelde; het heeft voor mij geen waarde.

Als we allemaal uniek (ons zelf) mogen zijn, worden we dan niet allemaal gelukkiger? Ik denk dat dat best te bereiken is door niet elkaar na te lopen om maar gemiddeld te zijn, maar juist uniek te mogen zijn!

Wandel eens langs een onverharde weg waar nog niemand is geweest…

Daar zijn de bloemen veel mooier!!!

Gerrie
Door

Gerrie

op 22 Apr 2020

Goed verwoord meid. Stof tot nadenken voor ons állemaal.

Reactie plaatsen
Neem de verantwoordelijkheid over jouw eigen leven, gezondheid & geluk zelf en schrijf je in voor de E-zine “ik hou van mij”

Laat je inspireren

50%
Aanmelden
Your information is safe with us