Nu we al weer 2 weken de  kinderen thuis hebben en ik ze begeleid met hun huiswerk, zie ik waar ze mee worstelen. De tijdsdruk die overal op ligt race lezen record verbreken in bepaalde tijd de tafels maken “Ja mam, zo doen we dat op school, dus pak de timer er bij”, zegt hij.

Stilstaan in deze “Coronatijd” Waar ik al veel geleerd heb, merk ik dat ik door zo’n toestand in mijn oude patroon schiet. Heel even maar en gelukkig herpak ik mezelf weer snel. Toch wil ik even schetsen hoe dat dan gaat. Ik had een druk weekend werken achter de rug. Ik werk in de zorg

De pijn snijdt dwars door mijn ziel. Mijn pijn, jouw pijn, de pijn van mijn kids…ik heb daar geen woorden voor, geen enkel woord dekt de lading, die het afscheid van het Aardse bestaan van onze geliefde Simba kan verwoorden. Het is niet te (be)vatten, niet te vangen, niet te verwoorden, niet uit te leggen. 

We weten en ervaren allemaal dat de tijd vliegt. Ik hoor het overal om me heen, mensen worden geleefd, de dag sleept zich voort, we kijken uit naar de weekenden, vrije dagen en vakanties. Want DAN kunnen we in ieder geval even bijtanken… Ik word daar altijd zo verdrietig van, als ik dat hoor. Zelf

HET UNIEKE AAN KINDEREN; WAT VERTELLEN ZIJ ONS MIDDELS HET GEDRAG DAT ZE LATEN ZIEN EN WAT KUNNEN WE DAARUIT LEREN? Door naar het gedrag van (mijn) kinderen te kijken en de emotie die daarachter schuilt, heb ik mogen leren wat wij als ouders nog te verwerken hebben. Verwerken is echt iets wezenlijks anders dan

PASSEND ONDERWIJS Ik heb de wens dat iedereen die ook maar een klein beetje twijfelt of zijn haar kind wel het onderwijs krijgt die hij/zij verdient, dit wil lezen en ernaar wil luisteren. Luister naar je kind tussen al de regels en gedragingen door, want kinderen zijn een ster in het voordoen dat het goed