Stilstaan in deze "Coronatijd"
Waar ik al veel geleerd heb, merk ik dat ik door zo'n toestand in mijn oude patroon schiet.
Heel even maar en gelukkig herpak ik mezelf weer snel.
Toch wil ik even schetsen hoe dat dan gaat.
Ik had een druk weekend werken achter de rug. Ik werk in de zorg en de mails over regelgeving, richtlijnen, zorgen over cliënten spuiden mijn telefoon uit!
Ook de scholen waar de kinderen op zitten, willen een steentje bijdragen en overladen me met alle goede bedoelingen met sites mails, inlog gegevens over verschillende schoolse websites en heel even denk ik: HELP... STRESS. Hoe ga ik aan al deze verwachtingen voldoen.. want ik voel me mega verantwoordelijk om alles in goede banen te laten verlopen... Maar hoe dan..
Het hele mooie van kinderen is dat ze uitvergroten hoe ik me voel en gedraag.
Ik leg netjes al de werkjes van school klaar en doe (net alsof) het de normaalste zaak van de wereld is om even thuis je huiswerk te maken en ik ze kan helpen alsof ik een juf ben. Zoooo... mooi niet dus.. mijn kinderen prikken er dwars doorheen... dat wat ik doe, is helemaal niet normaal.
Boze kinderen, schriftjes door de keuken en ik krijg alle stress terug .. Dus stop!! Ik ga eerst eens even naar mezelf kijken. Voordat ik mijn frustratie op de kinderen af reageer.
Want ze doen dus niet mee aan mijn verwachtingen.. om alle verantwoording te dragen en te doen alsof er niets aan de hand is.
Ik luister en kijk naar de kinderen.
Wij hebben eerst rust nodig, de situatie die er nu is in alle onveiligheid die dat met zich mee brengt mogen we eerst omarmen.
We praten en spelen eerst maar eens een paar dagen en ik luister ondertussen naar wat de kinderen mij zeggen.
Ik zorg voor mezelf en vind een weg in deze nieuwe situatie, met verwachtingen waar wij als gezin aan kunnen en willen voldoen.
Ik laat de stress van me afglijden.
Daarna pakken we de draad op om weer wat te leren uit de boekjes van school.
Juist nu is er tijd om te kijken wat je te doen hebt. Waar zit oude oude pijn die je kinderen vergroten.. waar je nu misschien wel extra tegen aanloopt..
Pak het op en laat de Carona crisis juist het begin zijn van een andere kijk op de wereld en begin bij jezelf.
Doe niet alsof je alle ballen in de lucht kunt houden.. Want ik weet het .. vroeg of laat kom je er achter dat je daardoor niet meer goed voor jezelf zorgt.
