Gastblog Karin Kelders deel 10: ben jij ook verslaafd aan controle?

Gastblog Karin Kelders deel 10: ben jij ook verslaafd aan controle?

Ik dacht altijd; als ik zelf maar de controle heb, dan komt het wel goed, of dan gaat het tenminste, zoals ik denk dat het het beste gaat.

Maar niets is minder waar; je hebt helemaal geen controle over de ander of over een situatie.

Als je echt eerlijk bent, weet je dat zelf eigenlijk ook best wel.

Je kunt de ander niet veranderen.

Je kunt er helemaal niet voor zorgen dat er geen conflicten zijn.

Tenminste als je niet over je eigen grenzen laat lopen.. maar dat doe ik dus niet meer (zie mijn vorige blog).

Je kunt er niet voor zorgen dat je partner of kind (naaste) iets zegt, waar jij anders over denkt.

Je hebt niet in de hand of je kind een driftbui krijgt in een overvolle winkel.

En je hebt ook niet in de hand met wie je kind/ puber omgaat.. ook al zou die volgens jou een vervelende invloed hebben..

Ja misschien kun je dingen verbieden, maar dan werk je een leugen in de hand, of je kind /puber durft (kan) niet meer eerlijk zijn.

En dat is ook niet wat je wil! Tenminste dat denk ik.

Wat je wel kunt doen: LAAT DE CONTROLE LOS (die toch al niet bestond en je dus ook niet vast kunt houden).

Verander jezelf; kijk naar je eigen patronen! Leef je leven en laat je niet belemmeren!!

Het is toch helemaal niet erg als je in conflict bent?

Jij en de ander zijn allebei uniek en het kan dus zeker voorkomen dat je het niet eens bent.

Niemand zijn waarheid is DE waarheid... iedereen heeft zijn eigen waarheid; jij kijkt vanuit een ander raam (met een ander rugzakje).

Als je partner of kind (naaste) iets zegt wat jij niet leuk vindt om te horen, onderzoek dan wat je zo raakt. Wat maakt dat het jou triggert? Jij hebt geen controle op wat ze zeggen, wel op waarom het je raakt.. onderzoek dat.

Je kunt eigenlijk alleen maar VOORLEVEN.

Jij geeft zelf het voorbeeld. Kinderen gaan dat vanzelf naleven .. Kinderen doen wat jij doet of deed..

Een kind, partner (naaste) kan er helemaal niets mee, als jij niet bent wie je bent.

Mocht je verdrietig zijn, verstop je niet; het mag er zijn en zo kan je kind ook leren verdrietig te zijn.

Ben je moe, ga niet door met doorgaan, neem eens pauze, morgen weer een dag. Dan kan je kind ook zien dat je op tijd moet rusten.

Lukt het allemaal even niet en loopt het in de soep… roep je kind er bij… soms lopen dingen nou eenmaal in de soep.. dan weet je kind ook meteen dat je niet perfect bent en leert hij er van. Dat het soms even (ook bij jou) tegen zit.

En laat zien dat je daarna de draad weer op pakt.

Ben je eens in een dolle bui? Dans eens door de kamer!!

Je kinderen en je omgeving leven je na.

Als jij niet echt jezelf bent, (durft/kan) zijn, dan gaat je kind/ partner (naaste) ook zichzelf niet zijn.

Ze zetten ook dat masker op.

Ze raken in de war, want vooral kinderen voelen precies dat het niet klopt als je moe bent en toch doorgaat, als je je verdrietig voelt en "gewoon" probeert te doen. Als je onzeker bent en je dit verstopt onder je masker. Esther schreef een blog "Faalangst of straalangst"… ja die ging ook voor mij op. Ik leer ook iedere dag, hihi

Als je kinderen in de war raken omdat jij niet bent wie je bent, dan krijg je frustratie. Ze snappen het niet, ze gaan soms ook uitvergroten wat jij wel of juist niet doet (spiegelen) .. ze voelen iets anders dan dat ze zien..

Hier begint het gedoe. Je hebt geen controle… Je herinnert je vast nog wel eens een flinke ruzie (conflict), waarbij jij dingen hebt gezegd, die je helemaal niet meent of had willen zeggen… (zo'n "Oooh sorry, zo bedoelde ik het niet momentje")

Had je hier controle over of helemaal nul? Was jouw controle ook even weg?

Zo is dat ook bij kinderen, je partner of je naaste; ze hebben er geen controle over, ze kunnen er zelfs vaak helemaal niets aan doen!! Dat ze iets zeggen waar jij anders over denkt .. dat er een meningsverschil (conflict) is, dat ze een driftbui krijgen, of net juist met diegene omgaan, waarvan jij denkt dat die een vervelende invloed heeft. Je kind is zoekende naar de invloeden die het bij jou mist. Eigenlijk geven ze je een groot cadeau;

Ze vergroten het uit, ze irriteren, halen soms het bloed onder je nagels vandaan…. ALLEEN OM HET JOU TE LATEN ZIEN!!!

Als je dan toch controle wilt, zorg er dan voor dat je die over jezelf hebt.

Doorleef je patronen. Waarom doe je wat je doet? Veranderen begint bij jezelf en doe je zelf.

Als jij het je kinderen voorleeft, hoef je geen controle!

Dan kun je allemaal gaan leven.

En soms stoot je je neus en kijk je opnieuw wat hieruit je les is en leef je het weer voor.

Je leert je hele leven door te vallen en op te staan.

Better get used to it!

Lieve groetjes Karin.

Reactie plaatsen
Neem de verantwoordelijkheid over jouw eigen leven, gezondheid & geluk zelf en schrijf je in voor de E-zine “ik hou van mij”

Laat je inspireren

50%
Aanmelden
Your information is safe with us