Ik schreef er eerder er al iets over; ons hersengeheugen en ons celgeheugen. Ik wil je graag iets uitleggen, Ons hersengeheugen is vele malen jonger dan ons celgeheugen. Bewuste herinneringen hebben we gemiddeld vanaf dat we een jaar of 4 waren. Onbewuste herinneringen op celniveau hebben we echter al veel eerder. Al onze cellen hebben herinneringen. We hebben héél veel cellen; men praat over biljoenen. Ik weet het niet precies, ik heb ze nooit geteld.
In elke cel zit een kern en in die kern zit geheugen. Herinneringen uit voorgaande generaties en herinneringen van jouw eigen ontstaan, jouw leven. Het is aardig gecompliceerd, maar laat ik het eens in Jip en Janneke taal vertalen, want daar houd ik zo van.
Want wat betekent dit nu voor jou en mij? Wat heeft dit voor invloed op ons leven, op ons gedrag en emoties?
Als je een beetje hebt opgelet bij de Biologieles, weet je dat we allemaal ontstaan zijn uit het samensmelten van de eicel met de zaadcel. Nou moet daar ook “een derde” bij, nl. de ziel. Als de eicel en de zaadcel na de samensmelting niet bezield wordt, heb je nog niks nl. Ze hebben alle drie een heel pakket, een “rugzak”, met opgeslagen herinneringen. Hele fijne en hele nare (trauma) herinneringen. De start van een nieuw leven in de baarmoeder is dus al niet bepaald blanco te noemen. Wanneer je als ouders stevig in je schoenen staat, oftewel een oprechte stevige basis hebt, met een rugzak die is gevuld met mooie dingen/ ervaringen, is dit heerlijk voor dit nieuwe leventje. Dit kan dan groeien en bloeien in een fijne, schone, zuivere omgeving (de baarmoeder). Wanneer je je als ouders niet bewust bent van je eigen rugzak en je niet je eigen rommel verwerkt en opgeruimd hebt, wordt het een stuk lastiger voor dit nieuwe mensje. Je krijgt hun rugzakken vol rotzooi en daarin vorm je jezelf dan (ik moet dan ook denken aan de term “rugzakkinderen”…). Dan kom je in een omgeving terecht die vervuild is, soms zelfs uitermate giftig. Zeker wanneer je moeder ook nog niet goed voor zichzelf zorgt op emotioneel vlak en/ of op fysiek vlak (slecht of verkeerd eten, alcohol, roken, drugs, in een verontreinigde omgeving werkt of leeft bijv.), dan is het een kwestie van overleven in de baarmoeder. Belangrijke aangelegenheden, zoals de aanleg van je hart en hersenen bijvoorbeeld en organen die van levensbelang zijn, komen in gevaar, al weet je lichaam gelukkig goed onderscheid te maken tussen de echte belangrijke dingen en de minder belangrijke dingen. Overleven krijgt de hoofdrol, de rest krijgt bijrolletjes. Je groeit bijvoorbeeld vaak minder hard, je lichaam (de buitenkant) kan mankementen of afwijkingen vertonen, wat verregaande gevolgen heeft, je nieren werken wellicht niet goed en ook in de hersenaanleg (of misschien moet ik wel zeggen, JUIST in de hersenaanleg) gaat er van alles niet zoals het zou moeten gaan, wat er uitkomt in gedrag als AD(HD), vormen van autisme, HSP, maar ook diagnoses, zoals Borderline, persoonlijkheidsstoornissen, angststoornissen enz. Ook in (chronische) ziektes en afwijkingen wordt hier van alles in de kern aangelegd. Ik kan hier een heel boek over schrijven, maar gelukkig is dat ook al door andere professionals gedaan, dus houd ik het wat korter in deze blog.
Uiteraard zijn er vele vormen van wat men afwijkingen of handicappen noemt. Wat dan als afwijkend en als handicap ervaren en bestempeld wordt, is ook weer veel van te zeggen en over te schrijven, ook van het ontstaan hiervan. Ik wil me echter in deze blog hierover niet uitspreken, want waar ik het over wil hebben, is mijn “doel” van deze blog. Dat is nl. jou aanzetten tot bewustwording. Verder kijken dan de gebaande wegen, hoe was jouw start (en dan bedoel ik vanaf conceptie), die van je kind(eren) en wat heeft die start voor gevolgen voor jou en voor je kind(eren)? Wat is er medisch gezien hierin van belang en wat is hier op bewustzijnsniveau en emotioneel niveau van belang? Zorg dat je cellen schoon gehouden worden of schoon ze op, door opruiming te houden. Wordt wakker en neem de verantwoordelijkheid over jouw eigen leven en dat van je kind(eren) zelf.
