In je moeders buik
Deze blog gaat over de zwangerschap en de directe invloed/ uitwisseling/ wisselwerking tussen jou en je baby. De invloeden en indrukken die je daar opdoet, neem je als blauwdruk mee gedurende je hele leven…
Laat deze zin even in je even op je doorwerken:
“In de baarmoeder BEN ik mijn moeder”
Wat komt er bij je op als je deze leest? Schrijf deze op en neem hiervoor echt even de tijd, voordat je verder leest.
Misschien word je wel heel blij als je dit tot je door laat dringen? Jij voelt je nl. helemaal fantastisch, als je opmerkt en voelt wat dit voor jou betekent (als kind, als moeder wellicht, of misschien ben je nu zwanger)?
Misschien voel je je wel heel belabberd en zelfs angstig als je dit tot je door laat dringen? Jij voelt je nl. slecht, ziek, zwak, angstig als je opmerkt en voelt wat dit voor jou betekent (als kind, als moeder wellicht, of misschien ben je nu zwanger)?
Eén ding is zeker; je gaat vanaf nu anders kijken, voelen en ervaren wat de zwangerschap met je doet (als je dit nog niet wist uiteraard).
Patronen, overlevingsinstincten, de dingen die we doen, doen we niet voor niks. In de buik ben je verbonden met je moeder via de navelstreng en je leeft letterlijk in je moeder. Alles wat zij voelt, gaat direct en zonder filter door naar jou, als ongeboren kind. Wanneer je moeder zich goed en zeker voelt, doe jij hier als baby voor de rest van je leven je voordeel mee. Wanneer dit echter niet het geval is, zul je (overlevings)strategieën en patronen moeten ontwikkelen, zodat je in ieder geval in leven kunt blijven. Er zijn 3 strategieën die we allemaal denk ik wel kennen. Je kunt vechten, vluchten en verstarren (bevriezen).
Neem even de tijd en ga voor jezelf na welke strategie(ën) jij toepast in het dagelijks leven als je je angstig voelt. Schrijf deze op voordat je verder leest.
Kijk ze nog eens door en ga voor jezelf na of het nuttig is dat je deze strategie toepast. Een voorbeeld:
Ik zie 2 mensen op straat vechten en het gaat er heel hard aan toe!
- Ik vlucht, ga letterlijk weg, als er conflicten zijn
- Ik verstar en ga in een hoekje zitten (misschien alleen in gedachte, misschien ook letterlijk), als er conflicten zijn
- Ik ga vechten en ga er vol tegenin, mentaal en wellicht ook wel fysiek ga ik in de aanval, als er conflicten zijn
3 Totaal verschillende reacties op hetzelfde voorbeeld.
Laten we dit voorbeeld eens even nader onderzoeken:
Als je als ongeboren baby in de baarmoeder zit en je moeder heeft tijdens haar zwangerschap veel conflicten, bijv. met haar partner, met haar moeder, met haar beste vriendin, op het werk, met…dan voel jij alle emoties die daarmee gepaard gaan direct en ZONDER FILTERS. Dat betekent dat jij daar al een afweermechanisme/ overlevingsstrategie in moet zetten, om jezelf ertegen te beschermen. Via de navelstreng komen die hormonen die daarbij vrij komen bij jou aan. De vraag is welke strategie je daar dan al toepast? Vlucht je ervoor, misschien wel letterlijk de baarmoeder uit via een miskraam of door te vroeg geboren te worden…, verstar je en kruip je zover mogelijk weg en ben je zo stil mogelijk, zodat ze je niet opmerken, word je onzichtbaar…, ga je vechten, met je lijf, schoppen, slaan, wegduwen…???
In mijn werk en ook in mijn privéleven en uiteraard voor mezelf kom ik talloze voorbeelden keer op keer tegen (ooit ga ik er nog een boek over schrijven). Hiermee gaan we aan de slag en wanneer je gebeurtenissen kunt verwerken, ervan bewust bent en kunt helen, zijn de patronen die je niet meer dienen, niet meer nodig en kun je vrijuit gaan leven. Het voorbeeld hierboven beschreven, is maar een puntje van de ijsberg. Natuurlijk zijn er nog veel meer factoren die meespelen. Wat ik in deze blog echter wil vertellen, is dat je als zwangere vrouw ervoor kunt zorgen dat je je ongeboren kindje beschermt tegen “negatieve” emoties. Doe daarvoor onderstaande oefening:
- Ga ergens zitten of liggen waar niemand je stoort
- Als je het fijn vindt, kun je meditatiemuziek opzetten
- Ga heel bewust naar je ademhaling en voel hoe deze nu is
- Zorg dat je in je buik ademhaalt (als je dit nog niet doet). Telkens als je inademt, word je buik groter, adem je uit dan wordt je buik kleiner
- Blijf rustig in en uitademen (een natuurlijke ademhaling)
- Maak dan in gedachte en met je handen contact met je kindje
- Merk wat er bij je opkomt en hierbij is alles oké! Blijdschap, verdriet, alles mag er zijn
- Maak in je eigen woorden contact door tegen hem/ haar te praten
- Vertel wat je te vertellen hebt, waar je blij van wordt, wat je lastig vindt, alles is oké
- Vertel dat de emoties die daarbij komen kijken van jouzelf zijn en dat je die allemaal kunt dragen. Hij of zij hoeft deze niet over te nemen, ze zijn van jou
- Laat ook hierbij komen wat er komt
- Sluit af op jouw eigen manier. Misschien wil je een liedje zingen, misschien wil je in alle rust nog even blijven zitten, misschien wil je dansen, misschien wil je…
Doe deze oefening elke dag (zo vaak als je wilt) en je zult merken dat het jou en je ongeboren kindje veel goeds brengt.
Zorg goed voor jezelf
Alle liefs,
Esther
