“In Utero”, vertaald in het Nederlands ” In de baarmoeder”. Een documentaire die mensen bewust maakt van wat de invloed van de tijd in de baarmoeder op je leven is…en dit is veel…heeeel veel…Hier start je leven, of eigenlijk zelfs daarvoor al. Dit kleine wezentje voelt alle emoties van moeder, krijgt alle stoffen binnen die moeder tot zich neemt, is ” belast” met heel veel informatie die opgeslagen zit in moeders en vaders genen en van de generaties daarvoor. Dit is een documentaire die hopelijk veel mensen ” wakker schudt”, ook de medici en alle overige hulpverleners, zoals bijv. therapeuten, psychologen en psychiaters. Laten we samen de wereld mooier maken en onze kinderen en onszelf niet zomaar volstoppen met pillen, die alleen de symptomen bestrijden, niets helen en zelfs verslavingen in de hand werken…
In mijn praktijk werk ik o.a. met de CREFmethode. Middels hypnotherapie en regressietherapie neem ik je mee terug naar toen je nog dat iniminimensje in aanleg was om zo te ontdekken welke overlevingsstrategie jij toen wellicht onbewust al inzette. Alle informatie die toen al bij je binnenkwam, is opgeslagen in je celgeheugen. Iets wat je dus niet kunt relativeren, maar je lichaam nog zo duidelijk weet.
Misschien was je ongewenst en mocht niemand weten dat jij er was en hield je je daarom wel muisstil…wat je misschien nu nog doet…stilletjes zijn, geen mening (durven) uiten, terugtrekken als het te heet onder je voeten wordt…
Misschien ben je verwekt middels IVF of ICSI en heb je dus een hele andere start, dan wanneer je verwekt bent doordat je vader en moeder een leuke tijd hadden samen. Wellicht kun je je voorstellen dat je daarom misschien wel snel boos bent, druk bent, of juist snel verkrampt of andere symptomen toont, dan je eigenlijk zou willen, omdat je lichaam iets anders doet, dan je eigenlijk zelf zou willen…en zo vastloopt in bepaalde patronen wat je met alleen aanpassing van gedrag niet gaat redden, omdat je lijf nou eenmaal iets anders zegt.
Misschien ben je geboren met de navelstreng om je nek…tijdens het geboorteproces heb je het op z’n zachtst gezegd heel benauwd gehad. Stel je dingen vaak lang uit en doe je het op het laatste moment? Dit kan daarmee te maken hebben. In beweging komen was toen levensbedreigend.
Wellicht ben je met een keizersnede geboren…Ik vergelijk dit met een metafoor;
stel jezelf eens voor dat je in je huis bent en ineens gaat het dak eraf en word je er plotseling uitgetild…best heftig, toch?!?
Nog eentje dan; je bent geboren en je wordt weggehaald bij je moeder, omdat het voor je gezondheid beter is om in de couveuse verder door te ontwikkelen. Weg van alles wat je kent, de geur, de hartslag, de omgeving van de baarmoeder, enz. Dan wordt er ook nog in je geprikt, aan het infuus gelegd…Dan is het niet zo gek dat je zelf op latere leeftijd nog steeds hechtingsproblematiek vertoont en dat je het spannend vindt om plotseling aangeraakt te worden.
Zo kan ik nog lang doorgaan met voorbeelden noemen. Wat ik wil zeggen, is dat er veel kinderen zijn, die al voordat ze op deze aardbol landen, getraumatiseerd zijn. Het mooie is dat je jezelf kunt helen, door het gesprek aan te gaan met je lijf. Dit klinkt wellicht raar, als je hier nog nooit over nagedacht hebt, of bewust bij stilgestaan hebt. Ik wil je uitdagen daar wel eens bij stil te staan. Ontdek jouw eigen patronen, stap uit je comfortzone en denk eens even terug aan dat inimimensje wat je ooit was en wat die allemaal heeft doorstaan, meegemaakt, voordat hij/ zij deze wereld binnentreedde.
Ik kan je deze documentaire zeker aanraden! Ja, het is confronterend en ja, je wordt er zoveel bewuster van!
Pat Kuiper
op 02 Mar 2020