Als ik het had geweten, dan had ik het niet gedaan

Als ik het had geweten, dan had ik het niet gedaan

HAD IK HET MAAR GEWETEN, DAN HAD IK HET NIET GEDAAN. of: HAD IK HET MAAR GEWETEN, DAN HAD IK HET ANDERS GEDAAN.

Die woorden hoor ik zo vaak in mijn praktijk en ook privé en heb ik ook vaak zelf uitgesproken, als het aankomt op hoe ik mijn zwangerschappen en de geboortes van mijn 3 kinderen beleefd heb. In een vogelvlucht:

Jens, de oudste; ik lag in het ziekenhuis en de bevalling/ ontsluiting wilde maar niet doorzetten. Ik was al de hele dag aangesloten aan de monitor, had totaal geen bewegingsvrijheid, lag op bed (zwaartekracht was handiger geweest). De superlieve verpleegster zei om 23.00u 's avonds: "We gaan u een spuitje geven om de scherpe pijn te verzachten en dan gaan we morgenvroeg weer verder." Waarop ik letterlijk dacht: "Tegen die tijd ben ik hartstikke dood!" Had ik toen mijn mond maar niet gehouden en dat uitgesproken, dan had die lieve zuster gesnapt dat ik me veel beroerder en slechter voelde, dan dat ik voor deed komen. Maar nee, mijn "oude ik" was heel goed in het alles zelf doen (vanuit overlevingspatronen). Dan had ze me op een andere manier benaderd en haar woorden, uitleg en behandeling erop aan kunnen passen. Of ze dat dan ook gedaan zou hebben, is uiteraard een ander verhaal, het gaat er hierbij om dat ik niet voor mezelf opkwam en mezelf wegcijferde...want tsja, die mensen hebben het al zo druk...

Finn, de 2de. Ik kampte vanaf week 17 met ernstige bekkeninstabiliteit en ik was zwaar oververmoeid, zeker de laatste weken. Ik maakte me zorgen over hoe de bevalling zou gaan, als ik nu al zoveel energie tekort kwam en dan moest de hele bevalling nog beginnen. Met 38 weken besloten ze mij in te leiden, omwille van mij. Had ik toen maar het besef nog gehad wat dit voor invloed had op mij en mijn baby, dan had ik erop gestaan dat ze mij de juiste ondersteuning zouden bieden, zodat ik de zwangerschap nog kon volbrengen en mijn kind zelf inspraak had op hoe en wanneer hij geboren zou worden. Dat had ons beiden een hoop gedoe en ellende bespaard in zijn leven.

Ons derde kind, Liv; het was zoooo ongelooflijk druk op de verloskamer...ik had het gevoel in een overvol café te staan met een paar zeer ongewenste gasten, die niets toevoegde aan het proces waar ik en en mijn kind doorheen gingen. Ik had ze toen gewoon kunnen verzoeken een andere plek te kiezen voor overleg, omdat mijn kind er ook recht op heeft om op een fijne manier ontvangen te worden.

Ook in het dagelijks leven en in het "moederzijn" had ik zoveel anders gedaan, als ik me van tevoren bewust zou zijn van de invloed van de conceptie, zwangerschap en de geboorte en het hele systeem van herkomst. Alles gebeurt met een reden en ik heb daar voor mezelf de dingen mee gedaan, die nodig waren om te helen (na de bewustwording), maar ik gun het jou dat je niet dezelfde onnodige "fouten" maakt.

Ga voor jezelf eens na hoe jouw eigen zwangerschap en geboorte was en die van je kid(s). Als je zwanger bent, of je heb een kinderwens, hoe wil je dan dat de dingen gaan? I.p.v. het te ondergaan. We hebben allemaal ons eigen verhaal en ik wil je graag meenemen in mijn unieke Challenge "DE MOEDER KIND RELATIE WAAR JIJ VAN DROOMT en jouw kind ook. Om te delen, inspireren, helen, en elkaar te ondersteunen!

Testimonial: Een mooie ervaring om eens te gaan zitten en benoemen hoe je jezelf vooral ziet.
En waar je bang voor bent, wat je dromen zijn.
En dan nog is het lastig om je echte dromen te benoemen (jeetje, heb ik die wel?) en als je ze waar wil maken (al is het maar een kleintje) een juiste balans te vinden voor je gezin vind ik.
Het zorgen voor alles en iedereen, en pas dan eigenlijk voor jezelf, daar ben ik me heel goed van bewust dat ik dat doe. Maar ik plan wel degelijk leuke dingen voor mezelf, zorg voor mezelf, neem genoeg rust!
De kunst is om hier geen schuldgevoel bij te hebben, maar volop te genieten. En de tijd die je hebt met je kind "quality-time" te maken. Dat vind ik lastig bij een puberende dochter. Die nooit iets wil als ik dat zou willen en als zij iets wil ik "toevallig" echt geen tijd heb.
Ik blijf je volgen op Facebook Esther. Dank voor je challenge.

Schrijf je hier in en doe mee met de Challenge
Reactie plaatsen
Neem de verantwoordelijkheid over jouw eigen leven, gezondheid & geluk zelf en schrijf je in voor de E-zine “ik hou van mij”

Laat je inspireren

No opt-in form has been selected
Your information is safe with us