Geboorte...tijd om te leven...dood

GEBOORTE...TIJD OM TE LEVEN...DOOD

Tsja, behoeven bovenstaand plaatje en tekst nog uitleg??

Oke, vooruit, voor degenen die denken het nog niet te snappen, lees gerust verder. Maak dus even tijd om het goed in je op te nemen. Niet alleen in het gedeelte van je brein wat kennis tot zich neemt, maar juist in het deel van het brein, die houdt van verandering, implementeren en DOEN.

Hoe lang je in deze vorm in dit leven zult zijn, weet je niet (tenminste, de meesten niet). We zijn allemaal geboren, anders las je dit niet, we hebben allemaal 24 uur in onze dag en we gaan allemaal dood. Dat is iets waar zowel de wetenschapper, als de spiritueel het mee eens is. Op onze eigen geboorte hebben we wellicht niet zoveel invloed, in onze Westerse maatschappij steeds minder. Er wordt tenslotte steeds meer invloed van buitenaf gegeven. Op ons sterfteproces hebben we soms wel, soms geen invloed, soms veel en soms heel weinig. Dan hebben we de tijd daartussen in; de Tijd om te Leven. Daar hebben we wel invloed op; Godzijdank en voor sommigen heel Jammer!

Wat jij met je deze tijd doet, bepaal JIJzelf! Niemand anders. We willen (soms maar al te graag) geloven dat dit wel zo is. Dat allerlei factoren ons beïnvloeden in hoe wij met onze tijd om gaan. Dat is voor velen het makkelijkst, want dan kunnen ze anderen er de schuld van geven dat ze het altijd maar druk hebben;

  • ze niet gemist kunnen worden door hun werkgever,

  • ze weer in de file stonden,

  • het brood bij de bakker op was (moesten ze weer naar een ander),

  • ze al uren in de wacht staan,

  • hun partner nooit eens tijd voor ze heeft (lees " maakt" ),

  • ze opgeslokt worden door de baby die de hele dag (en nacht) huilt,

  • ze naar allerlei specialisten moeten met hun kind, diagnose hier en gedoe daar,

  • ze niet tijdelijk kunnen stoppen met werken, uit angst om bankroet te raken, of hun baan voor altijd kwijt zijn...

en zo kan ik nog wel ff doorgaan.

Wie kiest er nou nog tegenwoordig... voor zichzelf? Nee, liever niet, want dan moet men de verantwoordelijkheid over het leven ZELF nemen. Oei, das een lastige. Oude patronen blijven maar wat lang controle uitoefenen op ons brein. Ons oerbrein wil maar 1 ding; overleven. Ons mensbrein echter kan echt wel dat oerinstinct beheersen, als je je daar maar Bewust van bent en je dit Traint en Heelt. Wel handig om te weten en te doorvoelen wat jij echt van het leven wilt, anders wordt keuzes maken zo verdomd lastig en laat je je voor je het weet weer beïnvloeden door je ouders, partner, vriend(in), leraar en angst, enz.

We weten het allemaal;

  • de dagen vliegen voorbij

  • je doet al jaren hetzelfde werk, waar je doodongelukkig van wordt

  • je hebt je geliefden al veel te lang niet meer gesproken

  • vorig jaar leek nog maar hooguit een maand geleden

  • vorige week was je nog 18, nu ineens 45

  • je baby is ineens een tiener, die zijn eigen boontjes dopt

Wat zijn jouw kernwaarden? Wat vind jij echt belangrijk? Leef je daarnaar, of laat je je leven. It's up to you. Ik hoop dat je op je sterfbed kunt zeggen dat jij ECHT GELEEFD hebt en jouw kids jou herinneren als de liefhebbende ouder, die ze verdienen.

Wat ga jij vandaag nog anders doen? Take one step at a time, dan is het voor iedereen mogelijk het leven te leiden, i.p.v. te lijden. Neem de tijd, hak knopen door, KIES en LEEF.