Erkennen In mijn vorige blog had ik het over hechting en wat daar allemaal mis kan gaan. Vandaag wil ik je graag meenemen in het erkennen van je eigen thema’s, issues/ struggles. Hiermee hoop ik dat jij je ogen en je hart zult openen. Erkenning begint bij jezelf. Als je zegt dat het allemaal wel

Meer dan ooit merk ik dat Rust mijn Goud is. Ook, of juist, in deze tijd. De tijd waarin Corona alle nieuwsberichten, zeg maar gerust communicatie in de meest brede zin van het woord domineert, kan ik altijd weer thuiskomen bij mezelf, mijn eigen innerlijke rust. Ik kan de woorden niet vinden, die uitdrukken/ omschrijven

  Veilige Hechting Wat maakt het zo moeilijk om te durven zien dat je eigen hechting en die van je eigen kinderen niet helemaal “goed” gegaan zijn? Ik zelf voelde hier in het begin ook enorme weerstand tegen. Want als er toch iemand op deze aardbol rond liep die alles, maar dan ook werkelijk alles

Nu we al weer 2 weken de  kinderen thuis hebben en ik ze begeleid met hun huiswerk, zie ik waar ze mee worstelen. De tijdsdruk die overal op ligt race lezen record verbreken in bepaalde tijd de tafels maken “Ja mam, zo doen we dat op school, dus pak de timer er bij”, zegt hij.

Stilstaan in deze “Coronatijd” Waar ik al veel geleerd heb, merk ik dat ik door zo’n toestand in mijn oude patroon schiet. Heel even maar en gelukkig herpak ik mezelf weer snel. Toch wil ik even schetsen hoe dat dan gaat. Ik had een druk weekend werken achter de rug. Ik werk in de zorg

De pijn snijdt dwars door mijn ziel. Mijn pijn, jouw pijn, de pijn van mijn kids…ik heb daar geen woorden voor, geen enkel woord dekt de lading, die het afscheid van het Aardse bestaan van onze geliefde Simba kan verwoorden. Het is niet te (be)vatten, niet te vangen, niet te verwoorden, niet uit te leggen.